uw koninkrijk kome

Marcus (1: 14,15) zegt: wat willen jullie eerst horen, het slechte nieuws of het goede?
Het slechte nieuws: Johannes de Doper is gevangen genomen.
Het goede nieuws: Het koninkrijk van God is nabij.

Het is alsof de bomen met opgeheven armen  roepen: Kyrie eleison, Heer ontferm u… 
Helpt het, als de dood de baas lijkt, de blik omhoog te richten?
Ik open mijn handen: Uw koninkrijk kome….

 

Annelies Moolenaar

Met open handen

met open handen

Marcus 1:14 Toen Johannes de Doper gevangen genomen werd, ging Jezus terug naar Galilea. Daar vertelde hij het goede nieuws van God.

Jezus heeft naadloos het stokje overgenomen van Johannes. Het goede nieuws moet verteld worden aan iedereen die het horen wil. Wat is toch dat goede nieuws? Paulus geeft een klip-en-klaar antwoord: Want wat er ook gebeurt, vandaag of in de toekomst, of we nu leven of sterven: God houdt van ons!  (Rom. 8:39)

Daarmee kunnen we het leven aan, al is dat niet altijd even gemakkelijk. Gelukkig is er Brood voor onderweg.

Zondag Reminiscere. Gedenkt en gelooft.  Waar zijn we die woorden ook alweer tegengekomen?

 De bijdrage is van Dave en Nelie Jackson

een klomp geluk

Leg in mijn handen, Heer,

één klomp geluk,

dan zal ik die

in duizend stukken breken

en ieder deel

zal van uw liefde spreken

als ik ze geven zal

aan ieder mens een stuk.

Als alles dan zal weggegeven zijn,

zal ik mijn lege handen

in de uwe leggen,

dan heb ik U

niets anders meer te zeggen

dan dat ik zoek naar U.

Auteur onbekend

                                            Jenny en Jacob Polderdijk

Verzoeking

Marcus 1: 12-15

12. En terstond dreef Hem de Geest uit in de woestijn.

13. En Hij was aldaar in de woestijn veertig dagen, verzocht van den satan; en was bij de wilde gedierten; en de engelen dienden Hem.

14. En nadat Johannes overgeleverd was, kwam Jezus in Galilea, predikende het Evangelie van het Koninkrijk Gods.

15. En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.

 
De bijdrage is van Fabian Moes

Gedenk toch

Om wat ons benauwt

en verbijstert

roepen wij God aan:

fanatisme

dat zich godsdienst noemt

maar haat en moord predikt

en mensen tegen elkaar opjaagt,

mensenlevens

die niet tellen,

van eigenwaarde berooft,

zovelen

zonder uitzicht, 

teruggeworpen op zichzelf

zonder moed, zonder energie,

vervallen aan eenzaamheid,

en wijzelf,

de handen vol

aan het eigen vege lijf,

in wankel evenwicht.

Hoe sterk, God

is uw roep

dat wij zullen uittrekken

en opstaan?

Sytze de Vries

de bijdrage is van Lourien Paulus